මේ අන්කල්ගේ පවුල ටිකක් විතර බටහිර පන්නයට හැසිරෙන, අඳින, පළදින උදවිය.සිංහලෙන් කීවොත් වෙස්ටනයිස් වෙලා. පවුල කීවට ඉතින් පුන්චි පවුල රත්තරං කියලා හිටියේ අන්කල්, අන්කල්ගේ භාර්යාව සහ අයියයි, අක්කයි. අයියගේ නම් ඔය සෝබන සීන්, වෙස්ටන් සීන් මුකුත් නෑ ඒ කාලේ. අපේ කොල්ලොත් එක්ක ඔය කොහෙ හරි බඩ ගාලා රා කට්ටක් කාරිය ගහලා හිටපු කොල්ලා. ඇන්ටිත් ඩිංගක් වෙන්න සොබනේ වුනාට ශේප්. ඒත් අක්කනම් හරිම ගණන් කියල කස්ටිය ඒ කාලේ කියනවා. පොඩ්ඩක් විතර පොත්ත සුදු හින්දද මන්දා. මට වැඩක් නෑනේ කොහොමත්. මම ඒ කාලේ හීන් එකා. ඒ නිසා මට ඔය කාගේවත් උලවු ගණන් වලින් වැඩක් නෑ. අන්කල්ගේ තව්සන්ඩ් ටෝක්. හිටපු ගමන් වනන්නේ කඩුවෙන්. පම්පෝරියත් අඩුවක් නෑ. ඒත් හිත හොඳ මනුස්සයා. අන්කල් එක්ක කතා කරද්දි මාර ආතල් කතන්දර අහගන්න පුළුවන්. අතින් එහෙමත් දාලා දෙනවා ඇට්ටි හැලෙන්න.....
ඒ දවස් වල අපි වෙසක් එකට කූඩුවක් ගහනවා කොළඹ-නුවර පාරේ අයිනේ. ඉතින් අන්කල් වැඩ ඇරිලා යනගමන් නැවත්තුවා වාහනය අපේ කූඩුව හදන හට් එක ළඟ. ඔහොම කයිය ගහ ගහ ඉන්නකොට පොර කීව කතාවක් තමයි මේ. සිද්ධිය වෙලා තියෙන්නේ මිනිහගෙම පවුලේ උදවියට. කොහෙන්දො මන්දා පන්සල් කතාවක් ඇවිල්ලයි මේ සිද්ධිය ප්‍රචාරය වුනේ. වෙසක් කාලෙට ඉතින් පන්සල්, දන්සල් ගැන වැඩිපුර කතා යනවනේ. මම මේ කියපු පවුලේ කස්ටිය ගිහිල්ලා දවසක් පෝයට කොහෙද ඔය ඈත පන්සලකට. මට පන්සල නම් මතක නෑ. හැබැයි පඩිපෙල් නැගලා නැගලා කන්දක් උඩටද, ගලක් උඩටද යන්න ඕනේලු. පුරාණ රජමහා විහාරයක්. හරිම ලස්සන පන්සලක් කියපු හින්දා සෙට් එකම ගිහින් පෝයට පන්සල්.
දැන් ඉතින් පවුලේ කස්ටිය තරණය කරනවලු පඩිපෙල්. අන්කල් වාහනය එහෙම පාර්ක් කරලා හිමින් සීරුවේ කට්ටිය පස්සෙන් යනවලු. කොල්ලො තුන් දෙනක් අන්කල්ගේ දුව පස්සෙන් යනවලු. අන්කල් උන් තුන්දෙනා පස්සෙන් යනවලු. අර කට්ටියව අඳුරන්නේ නෑ වගේ. මම කීවනේ අර අක්කා හෙන වෙස්ටර්නයිස් කියලා. අන්කල් එපා කියද්දි මෙයා ඇඳගෙන ගිහින් තියෙන්නේ කොට සායක්ලු. අර කොල්ලො තුන් දෙනා පිටිපස්සෙන් ගිහින් දෙකට තුනට නැවි නැවි බල බල යනවලු. නිකන් පෙන්නන ෂෝ එකක් අත ඇරලා කොහොමද පෝය දවසේ ? අන්කල්ට විතරක් නෙවෙයි දැන් වටේ ඉන්න අයටත් සීන් එක මීටර් වෙලා එක එක ඒවා කියනවලු අක්කට. මොනවා උනත් තාත්තෙක්ට අහන් ඉන්න පුළුවන්ද ඒවා. එහෙම කියලා වෙලා තියන වැඩේ හැටියට විලි සංගේ තියාගෙන ගිහින් පොරට කියන්නත් බෑ ඒ මගේ දුව කියලා. මොකද අහල පහල උන් බනින්නේ දෙමාපියන්ටනේ හදලා තියන විදිහ කියලා. මොනවා හරි කරලා මේ හතර විලි ලැජ්ජාවෙන් ගැලවෙන්නත් එපෑයි...
අන්කල් කිට්ටු කරාලු කොල්ලො තුන් දෙනා ගාවට. එකක්ට තට්ටුවක් එහෙම දාලා
" දැක්කද ? කොහොමද ? "
කියලා අර කොල්ලො තුන්දෙනාගෙන් ඇහුවලු. මයේ හිතේ අක්කට වඩා විලිලැජ්ජාව තියන උන් තුන්දෙනක් ඒ කොල්ලෝ තුන් දෙනා. දැක්කද අහපු ගමන් වැඩේ නොන්ඩිනේ. තුන් දෙනා මාරු වෙලා. එදා මොන පන්සල්ද? පොර කට්ටියත් එක්ක එහෙම්මම ආපහු හැරිලා ඇවිල්ලා තිබ්බේ මාරාවෙශයෙන්. අක්කට දෙසන්න ඇති හොඳම එකෙන්. අන්කල් හැබැයි සාධාරණ මනුස්සයා. අපේ සමහරු නම් ඔය වගේ එකක් දැක්කහම කොල්ලන්ටනේ වලි දාන්නේ. අන්කල් ඉඳන් කියනවා " අනේ පුතාලා ඒ කොල්ලන්ට බැනලා හරි ගහලා හරි වැඩක් නෑනේ. උන් කොල්ලොනේ. අපේ එළදෙන දැනගන්න ඕනේනේ තැනට සුදුසු විදිහට අඳින්න. අපේ එකීට එහෙම ඇඳගෙන පෙන්න පෙන්න ගියාට පස්සේ මම රෙද්දක් ඇඳගෙන ඒ කොල්ලන්ට වචනයක් කියන්නද ? ඒක ඇඳගන යන්න එපා කියලා කට කැඩෙනකම් කීවා. මුන් අපි කියන දේවල් අහන එකක්යෑ... මම දුන්නා ඕකිට එදා නම් කනේ ඇඟිලි ගහගන්න ". අනේ අපොයි. සිද්ධිය කෙසේවෙතත් අන්කල් ඕක කියපු විදිහට නම් අපි බඩවල් අල්ලගෙන හිනා උනා.
ඔය සිද්ධියට එවෙලේ හිනාවුනාට අපිට පස්සේ හිතුනා අන්කල්ට එවෙලේ මොනවා හිතෙන්න ඇත්ද කියලා. තමන්ගේ දුවගේ පිටිපස්සෙන් ගිහින් මොකෙක් හරි එබිලා බලද්දි මොන තරම් අපහසුවක්, අසරණකමක් දැනෙන්න ඇත්ද ? අනේ ඔය කවුරු කවුරුත් ලස්සනට ඇන්දට කමක් නෑ. ඒත් තැන නොතැන නොබලා ෆැෂන් කරන්න ගියහම අමාරුවේ වැටෙන්නේ අහක ඉන්න මිනිස්සු. අර කොල්ලො තුන්දෙනා වුනත් අසරණ වුන නිසානේ අමාරුවෙන් එබි එබී බලන්න ගියේ. එහෙම ඇන්දහම ඉතින් කොල්ලෙක්ට වුනත් පන්සල කියලා අමතක වෙනවා. මනුස්සයොනේ. කවුරුත් රහත් වෙලා නෑනේ. මේක ලීවේ කාටවත් කොටට අඳින්න එපා කියන්නවත්, ෆැෂන් කරන්න එපා කියන්නවත් නෙවෙයි. තැනට සුදුසු විදිහට රටේ සංස්කෘතියට, සමාජයට ගැලපෙන විදිහට ෆැෂන් කරන්න. කෙල්ලො විතරක් නෙවෙයි අපේ කොල්ලො වුනත් නොගැලපෙන විලාසිතා නොගැලපෙන තැන්වලට පාවිච්චි කරහම අපහසුතාවයට පත්වෙන්නේ අහක ඉන්න මිනිස්සුනේ. එහෙම නැතුව විලාසිතාවලට අමනාපයක්, බටහිර පන්නෙට අඳින එක ගැන කිසිම අමාරුවක් මට නෑ. තැන නොතැන බලලා ඕනෑම විලාසිතාවක්.... කවුද අකමැති ලස්සනට ඉන්න......
