ලෝකේ උතුම් රට ලංකාවයි..... සිරි ලංකාවයි........

ලැබුවා වූ නව වසර සියළුම දෙනාට කරදර බාධක වලින් තොර වූ යහපත් ප්‍රාර්ථනා ඉෂ්ඨවන, අයහපත් සිතුවිලි බැහැරවෙන නිරෝගී, ප්‍රීතිමත් වසරක් වේවා !!! කියලම ඔන්න පටන් ගන්නවා මේ අවුරුද්දේ පළවෙනි පෝස්ට් එක ලියන්න.

මේ අවුරුද්ද හැමෝටම සුභ වෙන්න කියලා ප්‍රාර්ථනා කරද්දි මට හිතුනා ඊට කලින් රටට යහපත්, සුභ කලදසාවක් උදාවෙන්න ඕනෙ නේද කියලා.සමහරවිට කෙනෙක්ට කියන්න පුළුවන් රට හදන්න නම් මිනිස්සු හැදිලා ඉන්න ඕනේ කියලා. මිනිස්සුද රටද මුලින් හදන්නේ කියලා තර්ක කර කර ඉඳලා නම් වැඩක් නෑ. කොහොමවුනත් මෙච්චර කාලෙකට කොටපු නැති විදිහේ පෝස්ට් එකක් කොටන්න හිතුනා අළුත් අවුරුද්දේ.

දැන් අවුරුදු 4 කටත් වැඩි කාලයක් මම ජීවත් වෙන්නේ ලංකාවෙන් පිට. ඉතින් ඔය කාලය ඇතුළත අපේ රට ගැන අනිත්  රටවල් වල මිනිස්සු අහපු ප්‍රශ්න වලට උත්තර බැඳීම, ඒ වගේම ඒ මිනිස්සු අපේ රට ගැන දරපු ආකල්ප අහගෙන සිටීම වගේ දේවල් නිසා අපේ රට ගැන පිට ඉඳන් බලන මිනිහෙක්ට පේන ආකාරය ගැන මගේ හිතේ හැමදාමත් තිබ්බේ වේදනාවක්. හැමදාමත් මට පුළුවන් විදිහට ඒ ආකල්ප වෙනස් කරන්න උත්සහ කලා. යුද්ධය තිබුන කාලේ මේ රටේ මිනිස්සු හිතාගෙන හිටියේ අපි දමිල ජනතාව ප්‍රසිද්ධියේ මරලා දාන, ඒ වගේම ඒ අයට තියන සියළුම වරප්‍රසාද අහිමි කරපු ජාතියක් විදිහට. ඒ විතරක් නෙවෙයි මෙහෙ පාසල් වල සමාජ අධ්‍යනය විශයට අදාල ලිපියක තියන දේවල් දැක්කහම දුක වගේම කේන්තිත් යනවා. එකේ බොහොම ලස්සනට උළුප්පලා තියනවා දෙමළ මිනිස්සු දුක්විඳිනකොට සිංහල මිනිස්සු සුර සැප විඳිනවා කියලා. සල්ලි තියනවා නම් සුර සැප විඳින්න ජාතිය ආගම ප්‍රශ්නයක් නෑ කියලා දන්නේ අපි විතරනේ.මේවට ඉතින් අපේ උත්තරීතර ආයතනයට සේවය සලසන අය වගකියන්න ඕනේ.

කොහොමහරි ඔය අතරේ යුද්ධය නිමාවීමත් එක්ක පිට මිනිස්සුන්ට බොහොම ආඩම්බරෙන් මට කියන්න පුළුවන් වුනා " දැන් ලංකාවේ තත්වය බොහෝම සාමකාමී. ඉතින් ගිහින් බලලා එන්න මගේ රටේ ලස්සන" කියලා. දවස් 10ක 12ක සංචාරයකට ලංකාව තරම් හොඳ වෙන රටක් නම් නැතුව ඇති. මොකද කෙටි කාලයක් තුළ වෙනස් දේශගුණික කලාප, මන බඳින වෙරළ තීරු, වනෝද්‍යාන, පුරාතන නටබුන් ඔය වගේ මොනතරම් දේවල් බලන්න පුළුවන්ද?   අපේ රට ආසියාවේ ආශ්චර්යය කරන්න කියලා අමුතුවෙන් දෙයක් තියනවද කියලත් හිතෙනවා. ඇත්තටම මට මුණගැහුණු ගොඩ දෙනෙක් ලංකාවට නිවාඩුවකට යන්න ආසාවෙන් හිටපු ඒත් යුද්ධය සහ ඒ වටා අපේ මිනිස්සු ගැන ඇහුනු කතා යන්න බයෙන් හිටපු අය.

 යුද්ධය අහවර වුනාට පස්සේ ඔන්න මමත් ශ්‍රී ලාංකික පුරවැසියන් බහුතරයක් වගේම අපේ රට දියුණුවෙයි කියලා බොහොමත්ම ආසාවෙන් බලාගෙන හිටියා. 2009 මැයි මාසේ යුද්ධය ඉවර වෙද්දි අපේ රණවිරුවෝ දාස් ගාණකගේ ජීවිත, අත, පය අහිමිවෙලා. ඒ ලේ කඳුළු මැද්දෙන් ලැබුණු ජයග්‍රහණය දිහා හැමෝම බැලුවේ ආඩම්බරයෙන්, සතුටෙන්. ඒ කඳුළ, වේදනාව මැද්දෙන් අපේ මිනිස්සුන්ගේ මූණේ ඉක්මණින් හිනාවක් දකින්න පුළුවන් වෙයි කියලායි අපි කවුරුත් හිතුවේ.මේ වෙද්දි 2011ත් ඉවරවෙලා, හැරිලා බැලුවහම ගොඩක් දුක හිතෙනවා. රණවිරුවන් යුද්ධකරලා ලබාගත්ත ජයග්‍රහණය දේශපාලනයට සින්න වෙලා. ඒ සින්න වෙච්ච ජයග්‍රහණය තාමත් විකුණගෙන කනවා. මේ කිසිම දේශපාලන පක්ශයකට කඩේ යන්න සූදානම් වීමක් නෙවෙයි. යුද්ධයට නායකත්වය දුන්න නායකයා විදිහට මම අපේ රටේ ජනාධිපතිතුමාට ගොඩක් ගරු කරනවා. ඒත් හොඳ එක දෙයක් කරනවා කියන්නේ නරක ගොඩක් කරන්න අවසර ලැබෙනවා කියන එක නෙවෙයි. කිරි කළයට ගොම බින්දුවක් වැටුනත් ඇති ඒ කිරි කළයෙන් ප්‍රයෝජනයක් නැතිවෙනවා. ඒත් යුද්ධෙන් පස්සේ අපේ පාලකයෝ එකතු කරපු ගොමවල තරම කියන්නේ දැන් ඒ කිරිකළෙම ගොම පාටයි. තව ටික කාලයක් යද්දි කිරි තිබ්බද කියලාවත් හොයාගන්න බැරිවෙයි. කිරි කළෙට ගොම බින්දුවක් වැටුනට ප්‍රයොජනයක් ගන්න බැරිඋනත් අඩුම ගානේ ඒක කිරිකළයක් කියලා හරි පේන්න තියනවා. ඒත් ගොම කළේකට කිරි බින්දුවක් දැම්මට ඒක කිරි කළයක් කියලා නම් කාටවත් කියන්න බෑ.

හැමදාමත් ප්‍රවෘත්ති ඇහුවොත් බැලුවොත් දූෂණ, වංචා, හොරකම්, මැරකම් කලකිරීමක් ඇරෙන්න සතුටක්, ආඩම්බරයක් හිතෙන දෙයක් නම් කවදාවත් ඇහෙන්නේ නෑ. රටේ දූවා දරුවන්ගේ අනාගතය තීරණය කරන  විභාගයට වෙලා තියන අභාගයක්. වැරැද්දක් කරලත් කිසිම වගක් නැතුව මුන් රෙදි ඇඳන් කතා කරන ලස්සන. ඒ අතර ලංකාවට විදේශ සංචාරකයෝ ගෙන්න ගන්න දගලන ආණ්ඩුවට ඒ එන මිනිස්සුන්ට හරි හැටි ආරක්ශාව දෙන්න බෑ. ආණ්ඩුවේම මැරයෝ ඒ එන සංචාරකයන්ව දූෂණය කරලා මරලා දාන්නේ වගේ වගක් නැතුව. ඒ විතරක් නෙවෙයි එදිනෙදා ජීවිතේදි මිනිස්සුන්ට මූණදෙන්න වෙන කම්කටොළු, දුක් ගැහැට ගැන වගේ වගක් නැතිව ආණ්ඩුවට අවශ්‍යකරන දේවල් හරි අපූරුවට කරන ලස්සන. මේ ලිස්ට් එක ගැන කියන්න ගියොත් ඉතින් පෝස්ට් කියක් ලියලා ඉවර කරන්න කියලද ? මහරජතුමෝ, ඔබතුමාගේ රටවැසියන් නැවත වතාවක් ඔබතුමාට චන්දය දුන්නේ යුද්ධය ඉවරකරා වගේ රටේ ආර්ථික ප්‍රශ්න විසඳලා මිනිස්සුන්ගේ ජිවන යුද්ධය නිමාකරන්න මිසක් ඔබතුමාගෙවත් ඔබතුමාගේ වටේ ඉන්න ඈයන්ගේ ජීවිත සුඛිත මුදිත කරන්න නෙවෙයි. එහෙම කරත් කමක් නෑ ඒත් රටවැසියන්ගේ ප්‍රශ්න විසඳලා අහවර වෙලා.

2009 අවුරුද්දේ මහරජ ගැන තිබ්බ පැහැදීම, ආඩම්බරය දැන් නම් කොහෙද මන්ද? කොන්දක් නැති විපක්ෂයක් හිටිය පළියට තමන්ට රිසිලෙස ඩෙගා නැටීම නම් ඒ හැටි හොඳ ක්‍රියාවක් නෙවෙයි. අපේ රටේ මිනිස්සුන්ගේ අභාගයට හරි හමන් විපක්ෂයකුත් නෑ. බඩුත් හාමුදුරුවන්ගේ නඩුත් හාමුදුරුවන්ගේ. අද රටේ මිනිස්සුන්ට වෙලා තියෙන්නේ ඇටි කෙහෙල් කාපු ගුඩුවෝ වගේ ආණ්ඩුව කරන කියන දේවල් දිහා බලාගෙන ඉන්න. මහජනතාව කට්ටියට චන්දේ දීලා කට්ටිය රඟපාන කොමඩිය දිහා බලා ඉන්නවා. ඒ මදිවට මෙලෝ රහක් නැතුව ඒ අයට අත්පුඩි ගහන කට්ටියකුත් ඉන්නවා. මට හිතෙන්නේ මේ විදිහට දිගටම ගියොත් මේ විගඩම්, කරදර, දුක් දරාගෙන ඇතිවුන දවසක මිනිස්සු පාරට බහීවි. හැබැයි රජතුමෝ එදාට නම් ඔබතුමාට හැඟෙන්න ගුල් හොයන්නවෙයි. එහෙම වුනොත් ආයෙත් ලේ ගංගාවක් ගලන්න බැරි නෑ. අනේ එහෙම දෙයක් නොවෙන්න වැඩ කටයුතු සැලසේවා කියලා ප්‍රාර්ථනා කරනවා. කොටි ප්‍රශ්නය නිසා නැතිවෙච්ච ජීවිතය සහ දේපල ප්‍රමාණය වැඩිත් එක්ක. දෙමළ වේවා සිංහල වේවා ඒ නැති වුනේ අපේ රටේ මිනිස්සු. ඒ නිසා ආයෙත් එහෙම යුගයක් නම් එපා.

මේ ලීවේ කිසිම දේශපාලනික අරමුණකින් නෙවෙයි. ඒත් ආපහු හැරිලා බලද්දි ඇතිවෙච්ච වේදනාව සහ කළකිරීම නිසයි ලියන්න හිතුනේ. මේක ලීවා කියලා ඇතිවෙන සෙතක් නෑ කියලත් මම දන්නවා. මොකෝ ජනාධිපති මගේ බ්ලොග් එක කියවලා මේ අවුරුද්දෙවත් වෙනස් වෙන්න ඕනේ කියලා හිතාගනි කියලද ? ඒ කෙසේවෙතත් තියන මාධ්‍ය නිදහසට අනුව සුදු වෑන් එකක් ගෙදරට එන්න ඉඩතියනවා. පිට මිනිස්සුත් එක්ක රටින් පිට ඉඳං ඒ දිහා බලාඉන්නකොට හිතට එන වේදනාව නිසයි ලීවේ. මහරජතුමනි, මීට අවුරුදු දෙකකට කලින් ඔබතුමා පිළිබඳ තිබුන ගෞරවය, ආඩම්බරය දැන් නම් කොහෙද මන්දා? දවසින් දවස කළකිරෙනවා, දුක හිතෙනවා, කේන්ති යනවා මිසක් කිසිම ඔය කරන වැඩගැන පැහැදීමක් නම් නෑ. හොඳ වැඩක් කරලා ඊට හත්කූරු ගොන් වැඩ 5ක් 6ක් කරලා අර හොඳ වැඩේ ගැන පම්පෝරි ගැහුවට වැඩක් වෙන්නේ නෑ. මේ තියන තත්වය අනුව අපේ රටට සහ රටේ පුරවැසියන්ට ඉතින් අර ඉන්නවයි කියන තිස්තුන් කෝටියක් දෙවියන්ගේ රැකවරණය සහ පිහිට විතරයි. ඒත් මහරජතුමා හොරෙන්ම ඒ කට්ටියත් එයාගෙ පක්ෂෙට අරන්ද දන්නේ නෑ.....  එහෙම නම් ඉතින් අපිට සොරි ඩොට් කොම් තමයි.

ලංකාව අමුතුවෙන් ආසියාවේ ආශ්චර්යය කරන්න දෙයක් නෑ මහරජතුමනි. අපිට ලැබිලා තියන දේවල් දිහා හොඳට ඇස් ඇරලා බැලුවොත් පෙනෙවි අපි ඉන්නේ ආශ්චර්යමත් රටක විත්තිය. අනේ ඉතින් එහෙව් රටක නායකයා වශයෙන් ඔබතුමාට පුළුවන් නම් මේ ආශ්චර්යමත් රටට කොරන හානිය නවත්තලා ලැබිලා තියන සම්පත්වලින් හරියට ප්‍රයොජනය ගන්න ඒ හොඳටම ඇති කියලයි මගේ මේ පුංචි මොලේට තේරෙන්නේ. ඉතින් මේ අවුරුද්දෙවත් අපිට ආශ්චර්යය පෙන්නනවා වෙනුවට ඔබතුමාගේ වැහිලා තියන ඇස් ඇරිලා,ඔබතුමා වටේ ඉන්න මෝඩයෝ රැළත් එක්ක අර දොවාගත් කිරිකළේට ගොම එකතුකරන එක නවතීවා කියලා ප්‍රාර්ථනා කරනවා...........
ඔබ තුමාට කෙසේවෙතත් රටේ ජනතාව වෙච්ච අපිට සියළු දෙවිදේවතාවුන් වහන්සේලාගේ පිහිටයි, ආරක්ශාවයි !!!!